Sokaktaki Onlar!!
Bakışlarıyla aslında bizlere ne çok şey anlatmaya çalışırlar Onlar! Konuşamadıkları ihtiyaçları olmadıkları anlamına gelmiyor, bazen yersiz hırçın davranışları tehlikeli olduklarına işaret değil, sustukları acı çekmediklerini ifade etmiyor. Kaçımız gerçekten Onlar'ı anlamaya çalıştı? Gerçekten kaçımız Onlar'a üsluplü bir şekilde davranıp, konuşup dertleşti Onlar'la? Hangimiz yanlarına oturup "Hayat nasıl ufaklık? Sendeki koşuşturmaca da bendekinden farksız ha!" diye konuya atılıp sohbet etti Onlar'la? Başlarını okşayıp, patilerini kibarca kavrayıp, gülümsediniz mi hiç gözlerine?
Çoğumuz halen yanımızdan usulca geçen, kimi zaman peşimizden bizi takip edip "Hey, insanoğlu dursana az!" diyen o sokaklarda yaşayan dostlarımızdan pek bi habersiz. Onlar'ın da tıpkı bizlerin olduğu gibi yaşam haklarının olduğunu bilmemiz gerekli. Ve buna saygı göstermek olmalı yapmamız gereken. Çok zor şeyler değil Onlar'a mutluluğu hissettirebilmenin yolları. Mesela görmezlikten gelme! Duymaya çalış Onlar'ı, anlamaya ve anladığını hissettirebilmeye çalış. Nasıl mı? Bir kap mama ve bir kap su vererek, kış mevsiminde tıpkı senin gibi Onlar'ın da üşüdüklerini düşünerek uygun yerlere çok kolaylıkla temin edebileceğin evler bırakarak, yeni doğmuş yavruların bakımlarını üstlenerek, sokaklarda gördüğün, Onlar'ın beslenmesi düşünülerek bırakılmış kapları devirmeyerek ve de hatta doldurarak, barınaklarda binlerce kimsesiz canlının varolduğunu hatırlayıp, ziyarette bulunup, Onlar'la vakit geçirerek, günümüzün en popüler ve yaygın iletişim ağı olan sosyal medya ile çevrendekileri harekete geçirip sorumlu bir pet aktivisti olarak, küçük yaştaki bireylere bu sevgiyi aşılayarak ve en önemlisi para ile canın satın alınmadığını unutmayıp cins merakından vazgeçip sokaklardaki ve barınaklardaki canların patilerinden tutarak.
Bu evrenin yalnızca insanoğlundan ibaret olmadığını hatırlatabilmeli bizlere Onlar. Kendi hayatlarımızın koşuşturmacasına kapılıp Onlar'ın yaşam mücadelelerini unutmayalım. Hergün binlercesinin zalim insanoğulları tarafından işkence gördüğünü, bazılarının ev taşıma veya sıkılmaları nedeniyle Onlar'ı kapı önlerine bıraktıklarını, 'çok ses yapıyorlar' diye yine insanoğlunca öldürüldüklerini, kendini bilmez, zihnini kaybetmiş kişilerce tecavüze uğradıklarını, kimi barınaklarda açlıktan birbirlerini yediklerini ve bakımsızlıktan hayata göz yummak zorunda olduklarını, kışın soğuğunda donup öldüklerini unutmayın lütfen! Ömürlerinin yemek ve sevgi aramaktan ibaret olduğunu bilin. Tüm bu mücadeleleriyle birlikte hergünü ölüm korkularıyla geçirirler Onlar. Her şeye alışabilir, lakin sevilmeyi hep özlerler Onlar!
Hatice Granados FUQUENE
Çoğumuz halen yanımızdan usulca geçen, kimi zaman peşimizden bizi takip edip "Hey, insanoğlu dursana az!" diyen o sokaklarda yaşayan dostlarımızdan pek bi habersiz. Onlar'ın da tıpkı bizlerin olduğu gibi yaşam haklarının olduğunu bilmemiz gerekli. Ve buna saygı göstermek olmalı yapmamız gereken. Çok zor şeyler değil Onlar'a mutluluğu hissettirebilmenin yolları. Mesela görmezlikten gelme! Duymaya çalış Onlar'ı, anlamaya ve anladığını hissettirebilmeye çalış. Nasıl mı? Bir kap mama ve bir kap su vererek, kış mevsiminde tıpkı senin gibi Onlar'ın da üşüdüklerini düşünerek uygun yerlere çok kolaylıkla temin edebileceğin evler bırakarak, yeni doğmuş yavruların bakımlarını üstlenerek, sokaklarda gördüğün, Onlar'ın beslenmesi düşünülerek bırakılmış kapları devirmeyerek ve de hatta doldurarak, barınaklarda binlerce kimsesiz canlının varolduğunu hatırlayıp, ziyarette bulunup, Onlar'la vakit geçirerek, günümüzün en popüler ve yaygın iletişim ağı olan sosyal medya ile çevrendekileri harekete geçirip sorumlu bir pet aktivisti olarak, küçük yaştaki bireylere bu sevgiyi aşılayarak ve en önemlisi para ile canın satın alınmadığını unutmayıp cins merakından vazgeçip sokaklardaki ve barınaklardaki canların patilerinden tutarak.Bu evrenin yalnızca insanoğlundan ibaret olmadığını hatırlatabilmeli bizlere Onlar. Kendi hayatlarımızın koşuşturmacasına kapılıp Onlar'ın yaşam mücadelelerini unutmayalım. Hergün binlercesinin zalim insanoğulları tarafından işkence gördüğünü, bazılarının ev taşıma veya sıkılmaları nedeniyle Onlar'ı kapı önlerine bıraktıklarını, 'çok ses yapıyorlar' diye yine insanoğlunca öldürüldüklerini, kendini bilmez, zihnini kaybetmiş kişilerce tecavüze uğradıklarını, kimi barınaklarda açlıktan birbirlerini yediklerini ve bakımsızlıktan hayata göz yummak zorunda olduklarını, kışın soğuğunda donup öldüklerini unutmayın lütfen! Ömürlerinin yemek ve sevgi aramaktan ibaret olduğunu bilin. Tüm bu mücadeleleriyle birlikte hergünü ölüm korkularıyla geçirirler Onlar. Her şeye alışabilir, lakin sevilmeyi hep özlerler Onlar!
Hatice Granados FUQUENE
Comments
Post a Comment