Kedi(leri)ne Kulak Ver!!

     Kedi sahibi olmak, bir veya birden fazla kedi ile aynı evi paylaşmak zamanla karşılıklı birbirimizi sahiplenmeye dönüşür. Arkadaşımız olurlar; yeri gelir sırlarımızı paylaşırız ve de hatta yaptığımız hatalarımızı çoğu zaman Onlar'la paylaşmayı daha çok severiz çünkü biliriz ki bizi yargılamayacaklardır ve bu genelde hepimizin hoşuna gider. Evladımız olurlar; en ufak yersiz miyavlamaları bazen içimizi kahreder, neyi var, ne oldu acaba diye düşünmekten alamayız kendimizi, dertlerini dile getiremediklerini düşündükçe de kahroluruz. Hastalandıklarında saatlerce yanlarına uzanır, okşarız Onlar'ı. Gözlerinin içine bakıp "Neyin var evlat? Keşke anlayabilsem seni!" diye saatlerce üzüntüyle fısıldarız, hele bir de benim gibiyseniz gözlerinizdeki yaşlara hakim olamassınız. Onlar her zaman bebek gibidirler, bakıma, yardıma ve sevgiye, şefkata ihtiyaçları vardır her daim. Her ne kadar çoğumuz bizi anlamadıklarını düşünse de, bu bahsettiğim duyguların neredeyse hepsi karşılıklıdır. Biz karşılarına geçip üzüntüyle gözlerine bakarken, yaşlı gözlerle Onlar'la konuşurken Onlar da aslında bizim iyi olmamızı, hatta "Endişelenenecek bir şey yok insanoğlu, her şey yolunda, üzme kendini." diyerek mutlu olmamızı isterler. Çünkü bilirler ki biz mutlu oldukça mutludurlar. Çünkü bilirler ki biz üzüldükçe Onlar da üzülürler. Yani karşılıklıdır yaşadıklarımız, yaşattıklarımız. Onlar bizim hemen hemen tüm ruhsal durumumuzdan haberdardırlar.
     Kedilerin ruhsal durumlarına etkilerden biraz bahsetmek isterim ki bu kedi sahibi herkesin çok iyi anlaması ve bilmesi gereken en önemli noktalardan biridir aslında. Dedim ya bizdeki ruhsal durum Onlar'ınkiyle paraleldir. Biz stresliysek eğer bu durum Onlar'da da strese yol açar. Ve daha da fazlası, biz depresyondaysak emin olun ki Onlar da depresyona girerler. Ne gerek var tüm bunları o sevimli dostlarımıza yaşatmaya! Ama tabi bu kadarla sınırlı değil Onlar'ın stres kaynakları. Şimdi sizlere kendi evlatlarımdan gördüğüm, "Bu da mı?", "Hadi ama böyle küçük şeyleri de kafaya takma!" dediğim durumları paylaşacağım. İlk olarak, kedi dostlarımızı dinlenmekte iken, uyurken, mamalarını yerken öyle yanlarına gidip "Ay sen ne tatlısın yaa" dercesine sevmeyelim. Kediler başlarına buyruk canlılardır, Onlar ne zaman sevgi yumağına dönüşeceklerini çok iyi bilirler. Her şeyin bir yeri ve zamanı vardır, unutmayalım. İkincisi, ki en çok kedi dostlarımızı strese sokan faktördür bu, Onlar'ı uzun saatler evde yalnız bırakmak. "Aa benim birden fazla kedim var, Onlar ben yokken birbirlerine arkadaş oluyorlar, yalnız kalmıyorlar." diyen sevgili kedi severler, kedi dostlarımız her zaman evde insanoğlunun varlığına ihtiyaç duyarlar, tabi her ne kadar bu bize işlerini hallettirmek amaçlı da olsa. Mesela tuvaletleri yeterince temiz değilse, mama kapları istedikleri oranda dolu değilse ve hatta boşsa - yemek konusunda tek şansları bizim verdiğimiz yemekleri beklemektir, kendi istekleri doğrultusunda bunu gerçekleştirme şansları yoktur bilirsiniz ki- ve suları taze değilse gibi nedenlerden dolayı bize ihtiyaçları vardır. Uzun süre evde yalnız kalan kedilerde bu durum o küçük bedenlerinde strese neden olabiliyor maalesef. Bir diğer stres kaynağı da, evde süpürge makinesi veya saç kurutma makinesi gibi Onlar'ın hiç ilgi alanlarına girmeyen, aşırı ses kaynaklarının fazla derecede kullanılıyor olması. Benim buna çözümüm, süpürge makinesini çalıştırmadan evlatlarımı kapalı bir odada tutmak, saç kurutma makinesini kullanırken ise kendimi banyoya kapatmak oldu. Bilmeliyiz ki, bizler farkında olmadan minik dostlarımızda bizlerin veya çevre kaynaklı birçok stres unsuru meydana gelebiliyor. Son olarak bir başka stres faktörüne değinmek isterim benim çok önemli bulduğum, eve yabancı bir hayvan getirmek. Biraz ileri düzeyde hayvan sever olmanın bizi en zorlayan yanlarından biri de yardıma muhtaç olan bir diğer hayvanı gördüğümüzde evimize alma isteği ile savaşmak zorunda oluşumuzdur. Kedi dostlarımızın içgüdülerinde var olan, bulundukları çevreyi benimseme ve sahiplenme duyguları, ne yazık ki eve başka bir canlı getirdiğimizde Onlar'da strese neden olacaktır, ki bunu ben her defasında yaşadım, yine de dersimi alamamış biri olarak paylaşıyorum bunu sizlerle. Kediler, bizlerin Onlar'a gösterdikleri sevgiyi başka bir canlıyla paylaşmak istemezler. Sadece başka bir hayvandan bahsetmiyorum, bu evimize gelen misafirlerimize ayırdığımız vakit, eşimizle veya arkadaşlarımızla evde geçirdiğimiz tüm anlar için de geçerlidir. Bilin isterim; kediler kıskançtırlar ve bizleri sahiplenir, başkalarıyla paylaşmak istemezler. Unutmayalım ki, stres oldukça olumsuz bir faktördür ve zamanla minik dostlarımızda beraberinde birçok olumsuzluğu da taşıyabilir.
Hatice Granados FUQUENE